بر و بچز دبیرستان روشنگر
توی نجف یه خونه بود که دیواراش کاهگلی بود اسم صاحاب این خونه آقای مردا ( مولای مردا ، سرور مردا ، سالار مردا ) علـــــــی بود نصفه شبا بلند میشد یه کیسه داشت که بر می داشت خرما و نون و خوردنی هر چی که داشت تو اون می گذاشت راهی کوچه ها می شد تا یتیما رو سیر کنه تا سفره خالیشونو پر از نون و پنیر کنه شب تا سحر پرسه می زد پس کوچه رو تا پر بارون بکنه باقای بی شکوفه رو عبادت علــــــــی مگه می تونه غیر از این باشه باید مثل علــــــــی باشه هر کی که اهل دین باشه بعد علـــــــی کی می تونه محرم راز من باشه درد دلم رو گوش کنه تا چاره ساز من باشه فردا اگه مهدی بیاد دردا رو درمون می کنه آسمون شهرمونو ستاره بارون می کنه چشماتو وا کن آقاجون بالای خستمو ببین من و نگاه کن آقاجون دل شکستمو ببین شعر:مرحوم حاج محمدرضا آغاسی 
نویسندگان وبلاگ :
فاطمه (@)[120]
خانم پاکنهاد (@)[17]
زینب (@)[102]
مرضیه (@)[15]
فهیمه (@)[42]
نیره (@)[10]
روشنگری هستیم... البته نه از اونهایی که از کل روشنگری بودن فقط گرش براشون مونده!! یاد گرفتیم که : 1. با احمق بحث نکنیم و بگذاریم در دنیای احمقانه خویش خوشبخت زندگی کند. 2. با وقیح جدل نکنیم چون چیزی برای از دست دادن ندارد و روحمان را تباه می کند . 3. از حسود دوری کنیم چون حتی اگر دنیا را هم به او تقدیم کنیم باز هم از ما بیزار خواهد بود . 4. تنهایی را به بودن در جمعی که به آن تعلق نداریم ترجیح دهیم *** اما از دوستی با هر دختر خانمی استقبال می کنیم...امیدواریم که انتقادات دلسوزانتون کمکمون کنه که وبلاگمون یک قدم به جلو برداره:) وایضاً امیدواریم که تصور منفی از روشنگر وروشنگری ها توی ذهن هرکسی که هست با این دوستی کمرنگ یا حتی پاک بشه... پس یاعلی
